CHIROCMETA

CHIROCMETA

Graece Χειρόκμητα, titulus Democtitici Commentarii, apud Plin. l. 24. c. 17. Democriti certe Chirocmera esse constat. In his ille post Pythagoram Magorum studiosissimus, quanto portentosioxa tradit? Sic enim legendum esse, pro Chirocineta, quod vulgo exstat, discimus ex Vitruvio, l. 9. c. 3. Multas res attendens, admiror etiam Democriti de rerum Natura volumina, et eius commentarium, quod inscribitur Χειροκμητῶν, in quo utebatur aunulô, signans cerâ molli qua esset expertus. Nempe Democritus, more antiquorum Criticorum, in co Commentario. quô rerum naturalium arcana et abdita scrutabatur, iis paradoxis, quae ipse vera expertus erat, notas seu frustula e cera (quae παραπλάσματα dicebantur, Hesych.) adfigere solebat et annulô quidem suô signatas, unde illis nomen. annulus enim Χειροκμητὸν dicebatur, h. e. manu sculptum. Idem Helych. Χειρόκμητα, Χειροποιητὰ, ἤγουν ὑπὸ χειρῶνγεγενημένα. et Eugenius Rhetor in Lexico, Χειρόκμητα, ἀπὸ χειρῶν γεγλυμμένα ἠ `κατεξεσ μένα. Quemadmodum et Χειρογράφοι, annuli, quod manu sculpti sint. Nisimalis, Democriti librum sicappellatum esle, quod omnia, quae in illo tractabat, manu ipse elaborâsset et experimentô propriô comprobâslet. Sed priorem sententiam adstruit et confirmat Vitruvius. Hinc itaque apud Diogenem Laertium, in Vita Democriti, titulum libri huius corruptum esse, et pro χερνικὰ, ἢ Φυσικὰ προβλήματα, legendum χειροκμητὰ ἠ ` Φυσικὰ προβλήματα, docet Salmas. ad Solin.

p. 1100. et 1101.